2024/5(May)/15
چهارشنبه، ۲۶ ارديبهشت ۱۴۰۳

آشنایی با نت ها و فواصل موسیقی

نت های صحبت های مردم و آواز اونها (همان دو، ر، می، فا، سل، لا، سی) گاهی ممکنه، بصورت پله ای بالا و پایین بره یا اینکه با فاصله های کم و زیاد، روی نت ها بالا و پایین برن.
بالا: زیر و نازکتر شدن صدا (مثلا از روی نت دو بریم روی نت می، یعنی صدا دو نت، زیرتر و نازکتر شده)
پایین: بم و کلفت تر شدن صدا (مثلا از روی نت سل میاییم روی نت فا، یعنی صدا یک نت بم و کلفت تر شده)
موارد بالا رو «فواصل موسیقی» میگن.
فاصله دوم (مثلا از دو به ر)
فاصله سوم (مثلا از دو به می)
فاصله چهارم (مثلا از دو تا فا)
فاصله پنجم (مثلا از دو تا سل)
فواصل نادر دیسونانس (فواصل نامطبوع در موسیقی):
فاصله دوم کاسته (مثلا از دو به دو دیز)
فاصله پنجم افزوده (مثلا از دو به سل دیز)

معمولا موسیقی دانان و خواننده ها، نت های بیشتری را به کار می برن که جای تعجب ندارد، آنها ضمن صحبت، بیشتر از فواصل سوم، چهارم و پنجم استفاده میکنن. مهندس ها بیشتر فواصل سوم و تمایل دارن در همان فاصله ی کوتاه بمانند. بانکدارها از فاصله دوم که محدود و تقریبا یکنواخته استفاده میکنن. و بیماران روحی از فاصله دوم کاسته و یا فاصله پنجم افزوده استفاده می کنن.

آشنایی با نت ها و فواصل موسیقی
آشنایی با نت ها و فواصل موسیقی